Parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Porębie Górnej została ustanowiona prawdopodobnie w 1315 r. z fundacji Jana Pakosza, dziedzica Poręby Górnej.Kościół wzmiankowany już w 1385 r., jego istnienie u schyłku średniowiecza pośrednio potwierdza Jan Długosz wymieniając wsie dające dziesięcinę tutejszej parafii. W drugie połowie XVI w.kosćioł był przejściowo w rękach innowierców, przekazany kalwinom przez Jakuba Fryderyka Bonara ale wkrótce, przed 1619 rokiem zwrócony katolikom przez Piotra Firleja. Dalsze dzieje parafii oraz kościoła są nieznane aż do ostatniej tercji w XIX wieku. Wtedy kościół został poddany doraźnym naprawą a w 1886 roku odrestaurowany, po czym w w 1887 roku został poddany konsekracji (Uroczystość poświęcenia) wraz z wielkim ołtarzem przez biskupa kieleckiego Tomasza Teofila Kulińskiego.W latach 1893-1901 kościół został przebudowany, dodano wieżę, kruchty, zakrystię. We wnętrzu na uwagę zasługuje m.in. barokowe wyposażenie, w ołtarzu głównym wizerunek Matki Bożej Śnieżnej zwanej Pocieszenia.Kościół p.w. św. Jana Chrzciciela w Porębie Górnej w obecnym kształcie architektonicznym zostł ukształtowany w dziewiędziesiątych latach XIX wieku.W swym ukształtowaniu - elementach planu i układzie przestrzeni - nawiązuje doo tradycyjnego modelu jednonawowego, dwuczłonowej świątyni, z wysuniętą przed fasadę zachodnią, dość okazałą wieżą.

Dające się odczytać w kształcie prezbiterium tradycyje historyczne sięgające epoki. XIV wskazują na wykorzystanie w murach wsch. partii kościoła pozostałości jego fazy wsześniejszej, być możę z czasu erekcji.Kościół, dzwonnica, dziedzińczyk wokółkościelny i ujmujący mur z bramkami stanowią wartościowy układ kulturowy o znaczeniu historycznym funkcjonujący juz od ponad 600 lat jako ośrodek parafialny.